De fysieke kaart van Finland toont het landschap en de geografie van Finland. Deze geografische kaart van Finland laat je de fysieke kenmerken van Finland in Noord-Europa ontdekken. De fysieke kaart van Finland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Veel landen in de wereld kunnen worden onderverdeeld in verschillende geografische regio's, waarbij in elk van die regio's bepaalde fysieke kenmerken overheersen, bijna met uitsluiting van andere. In Finland zijn dezelfde fysieke kenmerken gemeenschappelijk voor elk van de vier geografische regio's waarin het land is verdeeld, zoals u kunt zien op de fysieke kaart van Finland. Regionale verschillen in Finland liggen dus in subtiele combinaties van fysieke kwaliteiten. In de Finse archipel zijn rotsen en water dominant. Het kustgebied van Finland bestaat uit brede kleivlaktes waar landbouw een hoofdrol speelt. Het Finse merengebied in het binnenland kent uitgestrekte bossen. Het hoogland van Finland is bedekt met Arctisch struikgewas.

De Finse archipel, bestaande uit duizenden eilanden en scheren, strekt zich uit van de zuidwestkust tot in de Oostzee, zoals te zien is op de fysieke kaart van Finland. Het omvat de strategisch belangrijke Åland-eilanden, gelegen aan de ingang van de Botnische Golf. Na de Eerste Wereldoorlog maakten zowel Finland als Zweden aanspraak op de eilanden, die cultureel gezien meer Zweeds dan Fins zijn. Om strategische redenen kende de Volkenbond de Åland-eilanden in 1921 echter toe aan Finland. Een belangrijke reden voor dit besluit was dat de eilanden in de winter fysiek met Finland verbonden zijn door het bevroren zeewater en dus essentieel zijn voor de verdediging van het land. Deze met bos bedekte en kale rotseilanden werden en worden nog steeds gevormd door het proces van opwaartse druk na de laatste ijstijd.

Ook de rest van het land komt nog steeds uit de zee. Het gewicht van de continentale gletsjers drukte op het land waarover zij zich verplaatsten, en zelfs nu, honderd eeuwen na hun terugval, rijst Finland op van deze grote last door het proces van isostatische terugkaatsing. In het zuiden en zuidwesten verloopt dit proces langzaam, met een snelheid van vijfentwintig tot dertig centimeter per eeuw. Verder naar het noorden, in het Ostrobothnia-gebied, gaat de opwaartse beweging sneller, met tachtig tot negentig centimeter per eeuw. Dit proces betekent ook dat Finland jaarlijks ongeveer zeven vierkante kilometer groter wordt doordat land uit de zee oprijst. Het kustgebied van Finland bestaat uit brede kleivlaktes die zich vanaf de kust landinwaarts uitstrekken over een afstand van niet meer dan 100 kilometer (62 mijl), zoals de fysieke kaart van Finland vermeldt. Deze vlaktes lopen vanaf de morene Salpausselkä Ridges in Zuid-Finland af naar het zuiden. Langs de Botnische Golf lopen de vlakten vanuit het hoogland naar het zuidwesten. Het land aan de Finse kust wordt gebruikt voor landbouw en melkveehouderij.

De topografische kaart van Finland toont de fysieke kenmerken van Finland. Met deze topografische kaart van Finland ontdek je de landvormen en geografische kenmerken van Finland in Noord-Europa. De topografische kaart van Finland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Finland ligt in Noord-Europa langs de Oostzee, de Botnische Golf en de Finse Golf. Het grenst aan Noorwegen, Zweden en Rusland en heeft een kustlijn van 1.250 km, zoals u kunt zien op de topografische kaart van Finland. De topografie van Finland is relatief zacht met lage, vlakke of glooiende vlaktes en lage heuvels. Het land is ook bezaaid met vele meren - meer dan 60.000 - en het hoogste punt van het land is Haltiatunturi op 1.328 meter boven de zeespiegel. Belangrijke milieuproblemen zijn: luchtvervuiling door fabrieken en elektriciteitscentrales die bijdragen tot zure regen; watervervuiling door industrieel afval en landbouwchemicaliën; verlies van habitats bedreigt de wildstand.

Het Finse binnenlandse merengebied is de grootste geografische regio, en het is misschien waar de meeste buitenlanders aan denken als ze zich Finland voorstellen. Het district wordt in het zuiden begrensd door de Salpausselkä heuvelruggen. Achter de bergkammen liggen netwerken van duizenden meren, gescheiden door een heuvelachtig bebost landschap. Dit landschap loopt door naar het oosten en strekt zich uit tot in Rusland. Bijgevolg is er geen natuurlijke grens tussen beide landen. Omdat er geen vaste definitie is van wat een meer is en geen procedures om het aantal meren te tellen, is het onmogelijk om precies vast te stellen hoeveel meren het gebied telt. Er zijn echter minstens 55.000 meren die 200 meter of meer breed zijn, zoals blijkt uit de topografische kaart van Finland. Het grootste is het Saimaa-meer, dat met een oppervlakte van meer dan 4.400 vierkante kilometer het op vier na grootste meer van Europa is. Het diepste meer heeft een diepte van slechts 100 meter; de diepte van het gemiddelde meer is 7 meter. Door hun geringe diepte bevatten de vele meren slechts iets meer water dan er jaarlijks in Finland valt. Het heuvelachtige, met bos bedekte landschap van het merenplateau wordt gedomineerd door drumlins en lange kronkelende eskers, beide glaciale overblijfselen.

Het zuiden en westen van Finland bestaat uit een kustvlakte met een sterk ingesneden kustlijn en duizenden kleine eilanden die zich uitstrekken tot de Åland-eilanden. Midden-Finland is een uitgestrekt merenplateau met een meerderheid van het land 60.000 meren; 24,5% van de oppervlakte van de provincie Mikkelin bestaat uit water. Noord-Finland is een dichtbebost hoogland. De hoogste hoogten bevinden zich in de Noorse grensgebieden; ten noordwesten van Enontekiö rijst Haltia op, een berg van 1.328 m boven de zeespiegel, zoals de topografische kaart van Finland vermeldt. Uitgebreide, onderling verbonden meren en rivieren zorgen voor belangrijke natuurlijke waterwegen.

De hoogtekaart van Finland toont de verschillende hoogtes van Finland. Deze hoogtekaart van Finland laat u zien waar de hoogste en laagste gebieden van Finland in Noord-Europa zijn. De hoogtekaart van Finland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Finland bereiken een hoogte van ongeveer 1.000 meter, en zijn te vinden in het Kilpisjärvi-gebied van de Scandinavische kielrug, zoals u kunt zien op de hoogtekaart van Finland. In het zuidelijke hoogland zijn de heuvels golvend, terwijl ze in het noorden ruig zijn. Een groot deel van het Finse hoogland is niet bergachtig, maar bestaat uit moerassen. Er zijn echter minstens 55.000 meren met een breedte van 200 meter of meer. Het grootste is het Saimaa-meer, dat met een oppervlakte van meer dan 4.400 vierkante kilometer het op vier na grootste meer van Europa is. Het diepste meer heeft een diepte van slechts 100 meter; de diepte van het gemiddelde meer is 7 meter. Door hun geringe diepte bevatten de vele meren slechts iets meer water dan er jaarlijks in Finland valt. Het heuvelachtige, met bos bedekte landschap van het merenplateau wordt gedomineerd door drumlins en lange kronkelende eskers, beide glaciale overblijfselen.

Halti (of Fins: Haltiatunturi, Noord-Sams: Háldi, Zweeds: Haldefjäll) is de hoogste waterval in Finland, op 1.324 m boven de zeespiegel, en daarmee het hoogst gelegen punt in het land. De Halti-waterval ligt in de gemeente Enontekiö in de provincie Lapland op de grens tussen Finland en Noorwegen. De top van Halti op 1.365 m ligt eigenlijk in Noorwegen en staat bekend als Ráisduattarháldi. Halti werd gedimensioneerd en in kaart gebracht door de Fin Erkki Perä. Het hoogste punt in Finland is een uitloper van Ráisduattarháldi op 1.324 m, bekend als Hálditšohkka aan de grens met Noorwegen, zoals te zien is op de hoogtekaart van Finland. De hoogste berg, waarvan de top in Finland ligt, is Ridnitšohkka, 1.316 m hoog. Vanuit Saana, Kilpisjärvi naar Halti loopt een 50 km lange wandelroute.

Het terrein van Finland is meestal vlak en glooiend. De Halti-berg of "Haltiatunturi" is met 1.316 m de hoogste bergtop van Finland, zoals vermeld op de hoogtekaart van Finland. Deze bergtop grenst aan Noorwegen en maakt deel uit van de enige bergketen in Finland, de Haltia. Het grootste deel van Halti behoort tot Finland. Maar de hoogste top behoort tot Noorwegen.

De rivieren in Finland kaart toont de belangrijkste rivieren met hun namen van Finland. Op de rivierenkaart van Finland vindt u de belangrijkste rivieren die in en door Finland in Noord-Europa stromen. De rivierenkaart van Finland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Het water stroomt vanuit Finland rechtstreeks naar de Oostzee, die hier verdeeld is in de Botnische Golf en de Finse Golf, met daartussen de Archipelzee. Sommige rivieren stromen naar Rusland, en eindigen ofwel in de Finse Golf of in de Witte Zee, en een paar naar de Noordelijke IJszee via Rusland of Noorwegen. Er zijn veel meren in Finland en daarom zijn in deze lijst ook een aantal meren opgenomen waar de rivieren doorheen stromen of waar ze beginnen. Door het grote aantal meren, vooral in het Finse merengebied, waar waterbronnen eerder bestaan uit ketens van meren dan uit lange rivieren, kunnen sommige rivieren met een groot stroomgebied ook vrij kort zijn of kan er slechts een korte stroomversnelling zijn tussen grote meren, zoals bijvoorbeeld Tammerkoski in Tampere. De Finse rivieren hebben een aantal mondingen of afwateringspunten, zoals de Botnische Golf, de Finse Golf, de Archipelzee en de Noordelijke IJszee, zoals u kunt zien op de rivierenkaart van Finland. De meeste rivieren en hun bijbehorende zijrivieren monden echter uiteindelijk uit in de Botnische Golf. De langste rivieren in Finland zijn de Kemijoki, Tornionjoki, Tenojoki en Iijoki.

De langste rivier in Finland is de Kemijoki, met een lengte van ongeveer 550 kilometer, zoals te zien is op de rivierenkaart van Finland. De rivier stroomt voornamelijk binnen of langs de grenzen van het land, door plaatsen als Kemijärvi en Rovaniemi, alvorens uit te monden in de Botnische Golf. Langs haar loop komt de Kemijoki ook samen met de Ounasjoki. Bovendien zijn langs de rivier 15 waterkrachtcentrales gebouwd, die in 2003 ongeveer 34% (ongeveer 4,3 TWh) van de totale waterkracht van Finland produceerden. De Tornionjoki rivier is de op één na langste rivier in Finland, met een lengte van ongeveer 522 kilometer. De rivier, die ook wel de Torne of de Tornio wordt genoemd, begint in de gemeente Kiruna in Zweden, stroomt door Finland en bereikt uiteindelijk haar monding in de Botnische Golf. De helft van de lengte van de rivier vormt een deel van de grens tussen Zweden en Finland. De Tornionjoki heeft een aantal zijrivieren, zoals de Njuoraätno, de Kåppasjåkka en de Sarvájohka.

Met een lengte van 344 kilometer is de Tenojoki de op twee na langste rivier in Finland. De Tenojoki, ook wel de Tana rivier genoemd, stroomt door zowel Noorwegen als Finland, van de bron bij Anarjohka-Karasjohka tot de monding bij Tanafjorden, Noorwegen. De rivier heeft een stroomgebied van ongeveer 6.323 vierkante mijl en wordt gebruikt voor vervoer en visserij. De Tenojoki staat vooral bekend om zijn grote hoeveelheid zalm. In 2002 werd in totaal 219.461 pond zalm gevangen en elke zalm had een gemiddeld gewicht van 10 pond. Ongeveer 152 kilometer van de lengte van de rivier vormt de internationale grens tussen Noorwegen en Finland. De Iijoki is de op drie na langste rivier van het land, met een lengte van ongeveer 330 kilometer. De Iijoki stroomt binnen Finland, begint in Iijärvi, een meer bij de gemeente Kuusamo, en bereikt uiteindelijk zijn monding in de Botnische Golf. De rivier heeft een stroomgebied van ongeveer 5.479 vierkante kilometer, en meer dan 150 stroomversnellingen langs haar loop. Daarnaast heeft de Iijoki een aantal zijrivieren, zoals de Livojoki en de Siuruanjoki.

De bergen in Finland kaart toont de belangrijkste bergen met hun namen in Finland. De bergen kaart van Finland zal u toelaten om de belangrijkste bergketens en hoogste bergen van Finland in Noord-Europa te vinden. De bergkaart van Finland kan worden gedownload in PDF, afdrukbaar en gratis.

Finland is een vlak land, maar helemaal in het noorden van het land ligt een magisch land van zwarte bergen, watervallen en smalle paden die elke wildernisliefhebber ter wereld zullen verbazen. Finland staat niet bekend om zijn bergen, maar in de uiterste noordwesthoek van het land - ongeveer 69 graden ten noorden van de evenaar - ligt een wildernisgebied met verschillende toppen die boven de 1000 meter reiken, zoals u kunt zien op de kaart van de Finse bergen. Het heet het Käsivarsi Wildernisgebied, waarbij "käsivarsi" in het Fins "arm" betekent. De naam komt van de vorm van Finland in dat gebied; als je naar de kaart kijkt lijkt het echt op een arm. In het gebied vind je sneeuwplekken die nooit smelten, watervallen, kristalheldere meren en rivieren, rendierkuddes, arctische dieren en zeldzame arctische flora die de ijskoude 8 maanden van de winter kunnen overleven en in de korte zomer tot leven komen.

De hoogste hele berg (met de bergtop in Finland) heet Ridnitšohkka, of Ritničohkka in de Noord-Sami-taal, zoals op de Finse bergkaart te zien is. Hij is 1317 meter hoog en ongeveer 50 kilometer verwijderd van de dichtstbijzijnde weg. Het heeft het meest uitgestrekte gebied met permanente sneeuw in Finland, hoewel dit gebied de laatste jaren kleiner is geworden. Naast Ridnitšohkka ligt Halti, of Háldičohkka in het Noord-Samisch. Het is het hoogste punt van Finland (1324 meter aan Finse zijde), maar de eigenlijke top van de berg ligt in Noorwegen, ongeveer 40 meter hoger. Het bereiken van Halti vereist een voettocht van enkele dagen vanaf de dichtstbijzijnde weg - en enige ervaring in de wildernis.

Net als zijn Scandinavische buren is Finland veel bekender om zijn duizenden meren en eilanden dan om zijn bergen. Halti is het hoogste punt van het land, maar het is niet de hoogste bergtop van het massief. De top is een onderdeel van een vallei die op de grens tussen Finland en Noorwegen ligt, ver binnen de poolcirkel, en de hoogste bergtop ligt eigenlijk aan de Noorse kant van de grens met zijn top van 1.365 m. Ridnitsohkka is de op één na hoogste top, en de hoogste berg die volledig in Finland ligt. Hij is 1.316 m hoog en ligt op minder dan een kilometer afstand van Halti, zoals aangegeven op de Finse bergkaart. Er zijn een paar wandelpaden die naar beide toppen leiden, maar de afgelegen ligging van de dichtstbijzijnde dorpen maakt het gebied erg geïsoleerd. De vijf hoogste toppen in Finland zijn als volgt: Halti - 1.324 m, Ridnitsohkka - 1.317 m, Kiedditsohkka - 1.280 m, Kovddoskaisi - 1.240 m, Ruvdnaoaivi - 1.239 m.

De klimaatkaart van Finland toont de gemiddelde temperatuur en klimaatzones van Finland. Met deze klimaatkaart van Finland kunt u het weer, de gemiddelde neerslag, de gemiddelde zonneschijn en de verschillende klimaten van Finland in Noord-Europa leren kennen. De klimaatkaart van Finland is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De breedtegraad heeft de grootste invloed op het klimaat in Finland. Door de noordelijke ligging van Finland is de winter het langste seizoen. Alleen aan de zuidkust is de zomer even lang als de winter. Gemiddeld duurt de winter van begin december tot half maart in de archipel en aan de zuidwestkust en van begin oktober tot begin mei in Lapland. Dit betekent dat de zuidelijke delen van het land ongeveer drie tot vier maanden per jaar met sneeuw bedekt zijn en de noordelijke ongeveer zeven maanden. Door de lange winter valt ongeveer de helft van de jaarlijkse 500 tot 600 millimeter neerslag in het noorden als sneeuw, zoals u kunt zien op de klimaatkaart van Finland. In het zuiden valt jaarlijks ongeveer 600 tot 700 mm neerslag. Net als in het noorden valt er het hele jaar door neerslag, maar minder in de vorm van sneeuw.

De Atlantische Oceaan in het westen en het Euraziatische continent in het oosten beïnvloeden samen het klimaat van het land. Het warme water van de Golfstroom en de Noord-Atlantische Driftstroom, die Noorwegen en Zweden verwarmen, verwarmen ook Finland. Westelijke winden brengen de warme luchtstromen naar de Baltische gebieden en naar de kusten van het land, waardoor de wintertemperaturen worden gematigd, vooral in het zuiden, zoals blijkt uit de klimaatkaart van Finland. Deze winden verminderen ook de hoeveelheid zonneschijn in de zomer door de wolken die samenhangen met de weersystemen die de westenwinden begeleiden. Het continentale hogedruksysteem boven het Euraziatische continent werkt daarentegen de maritieme invloeden tegen en veroorzaakt soms strenge winters en hoge temperaturen in de zomer.

Finland heeft een overwegend subarctisch klimaat. Het grootste deel van het land heeft een subarctisch klimaat (Köppen-klimaatclassificatie Dfc), met koele zomers. Aan de zuidkust heerst een vochtig landklimaat (Köppen Dfb), met zachte zomers, zoals de klimaatkaart van Finland vermeldt. De hoogst gemeten temperatuur ooit is 37,2 °C (99,0 °F) (Liperi, 29 juli 2010). De laagste, -51,5 °C (-60,7 °F) (Kittilä, 28 januari 1999). De jaarlijkse gemiddelde temperatuur is relatief hoog in het zuidwestelijke deel van het land (5,0 °C/41,0 °F tot 7,5 °C/45,5 °F), met vrij zachte winters en warme zomers, en laag in het noordoostelijke deel van Lapland (0 °C/32 °F tot -4 °C/25 °F). In vergelijking met de Scandinavische landen heeft Finland een kouder klimaat door de nabijheid van Rusland.